گزارش صعود به قله گهر کوهپایه کرمان

گزارش صعود به قله گهر(Gohor)

اسامی همنوردان در این برنامه

آقایان:

1-غلامحسین یحیوی 2-حاج حسین عسکری(مسئول فنی) 3-علی ریاحی 4-محمد حسن رحیم پور 5-قاسم نوروزی 6-حسن اسماعیلی 7-رضا شاطر اسماعیلی 8- عباس سرباز پور 9-سید رضا حسینی 10-رضا سلطانی 11-علی اکبری

خانمها :

12-مریم باقری 13-حکیمه علیپور

آشنايي با منطقه:

منطقه  ييلاقي كوهپايه  به فاصله 32 كيلومتري شمال شرق شهر  كرمان واقع شده و روستاهاي اصلي اين ناحيه عبارتند از: ده لؤلؤ ، انارستان، پشته شيران، درختنگان، وامق آباد، درب آسياب،ده قاضي و….كه به دليل طبيعت زيبا و آب و هواي خوش مورد توجه عموم مردم ديار كرمان قرار دارد.قلل اصلي اين منطقه  گهر(Gohor)،باغ بالا (سيمك)،دهران و… ميباشند.

روستاي وامق اباد و دره شنگستان(Shong-estan)بهشتي بيش از انتظار:

روستاي وامق اباد و شنگستان در امتداد رودخانه درختنگان و در منتهي اليه شمال غربي منطقه كوهپايه واقع شده است.مسير رودخانه از روستاي شنگستان تا سرچشمه هاي رودخانه،در دره اي بسيار زيبا و ديدني  قرار گرفته و فرود رودخانه از صخره ها و سنگها آبشارهاي متعدد و دلفريبي را ساخته كه زبان هر بيننده اي را به ستايش باز مينمايد.انبوه درختان بيد و زرشك و…در دو سوي رودخانه بهشتي ارام و زيبا را ساخته كه  مأمن پرندگان زيبا و خوش الحان شده است.نوار سبز  رنگ و  سحر آميز   درختنگان تا دوراهي  سيمك و گهر  كه محل چشمه سار اصلی رودخانه است امتداد ميابد

گزارش صعود:

صبح روز پنجشنبه 7/2/91 طبق هماهنگيهاي قبلي آقاي نوروزي سرپرست برنامه ،اعضا تيم  رأس ساعت 10:30در محل پارك لاله حاضر شده بودند.چون برنامه صعود و طبيعت گردي دو روزه بود كليه اعضا با وسايل كامل شامل چادر و …. در محل حضور داشتند.به دليل بارندگي روز قبل  هوا بسيار لطيف و بهاري  و عاري از غبار محلي بود .پس از انتقال وسايل به داخل ميني بوس در حدود ساعت 11 حركت به سمت كرمان آغاز شد. در ميانه راه آقاي حسين عسكري از پيش كسوتان كوهنوردي شهرستان به گروه پيوستند تا علاوه بر راهنمايي ايشان گروه از تجارب ارزنده و همچنين صداي دلنشين ايشان در ادامه راه بهره مند شوند.ميني بوس پس از رسيدن به كرمان بدون توقف مسير كوهپايه را در پيش گرفت .پس از توقفي 10دقيقه اي در مسجدي در ميانه راه ده لؤلؤ جهت اقامه نماز و كمي استراحت ،در ساعت 13:15 حركت بسمت كوهپايه و روستاي وامق آباد ادامه يافت و نهايتاً در ساعت 14 گروه به انتهاي مسير رسيد.اعضاء گروه بلافاصله وسايل و تجهيزات را آماده كرده و راهپيمايي بسمت روستاي وامق آباد و شنگستان آغاز گرديد. از قسمتي از مسير كه به ظاهر تصفيه خانه آب منطقه كوهپايه بود دربي نصب شده بود كه عبور خودرو ها را در طول مسير محدود و منحصر به مالكين بالادست تر نموده بود.هر چه جلوتر ميرفتيم  مناظر اطراف زيباتر و زيباتر مميشد.محدوديت آمدوشد در منطقه تا حدودي از تخريب و زباله ريزي مسافرين كاسته بود ولی باز هم در گوشه و کنار مسير آثار بجا مانده از تفرج و تفريح  بچشم مي خورد.در ساعت  15:15 گروه براي صرف نهار وكمي استراحت  و تجديد قوا  در ساحل  زيباي رودخانه اتراق  كرد.

در قسمتي از راه از آبادي بسيار كوچك ولي بسيار بكر و ديدني گذشتيم كه به نام تنها ساكن آن (حسين سيف اله)نامگذاري  شده بود.تقريباً  در بقيه راه پوشش گياهي درختان بيد و زرشك در دو سوي رودخانه بچشم ميخورد كه دفعتاً عبور از ميان آنها نيز به سختي صورت ميگرفت.راه پیش رو ترکیبی زیبایی بود از کوه و صخره و جنگل و رودخانه كه به دليل كمي عرض دره در بعضي قسمتها و يا انبوه بودن درختان ،راه در يك سمت رودخانه بسته ميشد و همین باعث شد  كه چندين بار  ناچار به عبور از رودخانه و ادامه راه از سوي ديگر شويم و همين مسئله باعث شور و هيجان بيشتر اعضا تيم شده و خستگی راه را مطلقاً به دست فراموشی میسپرد.مناظر رودخانه از بالا و همچنين بكر بودن حاشيه رود در پايين باعث ميشد تا همگي دائماً لب به ثنا و ستايش خالق اينهمه زيبايي بگشاييم.آبشار اول  رودخانه  از روي صخره اي صاف و عريض به پايين سرازير میشد و پس از آن و کمی جلوتر در دل دره ای تنگ و آرام ،چشم انداز رودخانه به حوضچه ای  زیبا تبدیل میشد که وجود آبشاری زیبا را در پس صخره نوید میداد.پس از چند دقیقه کوتاه استراحت در کنار آبشار دوم (اصلی)راه را بسمت چشمه اصلی رودخانه ادامه داده و در حدود ساعت18:30 و پس از طی مسافت نزدیک به 8800متر به محل چشمه رسیدیم.چند صدمتر جلوتر و در انتهای  بیدستان در ارتفاع 2573متری در کنار مرغزار کوچک وباصفایی کلبه عشایری کوچکی بود که محل مناسبی برای اتراق شبانه به نظر میرسید.بلافاصله چادرها برپا شده و آتشی مهیا گردید.اقای حسین عسکری با انبوهی تجربه از شناخت طبیعت و کوه با استفاده از گیاهان دارویی همان منطقه چای بسیار خوش طعم و گوارایی را برای همه مهیا کردند.همگی پس از نماز دور آتش حلقه زدیم و بعد از صرف شام ،صحبتها و همچنین نوای گرم آقای عسکری باعث شد تا با ارامش و روحیه ای  مضاعف به کیسه خوابها پناه ببریم.چند تن از دوستان نیز در داخل کلبه که گرمتر بود خوابیدند.سکوت به همراه روشنایی آتش درون کلبه محیطی دنج و آرام را مهیا ساخته بود.

صبح روز بعد ساعت 5 همگی از خواب بیدار شده و پس از نماز و آماده کردن وسایل رأس ساعت6 به سمت قله حرکت کردیم.خورشید عالم تاب نیز کم کم زیباییهای راه را بر همه هویدا میکرد.در میانه راه چشمه ای بسیار زیبا با آبی بسیار گوارا بچشم میخورد که ظاهراً اخرین نشانه و منبع آب در ادامه مسیر بود.پوشش گیاهی در منطقه بسیار غنی  و مملو از گیاهان دارویی و گلهای وحشی بود که تازه سر از دامن خاک بیرون آورده بودند.گیاهانی مانند ریواس انقوزه و نرگسهای وحشی به وفور بچشم میخوردند .  برای صعود ،حرکت به سمت شمال غربی که منتهی الیه یال  شمالی کوه بود ادامه یافت.ساختار کوه ترکیبی بود از صخره های برهنه با شیب تند و مسیرها و مناطق خاکی با شیب بسیارآرام.کم کم از پوشش گیاهی کاسته شده و جای خود را به صخره و سنگ میداد.حرکت از روی یال به سمت خط الرأس کوه و بسمت قله در جهت غرب  ادامه پیدا کرد.در قسمتهایی از راه و در برفچالها هنوز مقدار زیادی برف دیده میشد. در نهایت پس از 4 ساعت کوهپیمایی بدون وقفه در ساعت 9:50 گروه به قله در ارتفاع 3770متری  رسیدند.در چشم انداز جنوبی ،کوه سیمک که رگه های برف روی آن نقش آفرینی کرده بود خودنمایی میکرد و در پس آن کوههای پلوار و سیرچ و جوپار با  سرپوشهای سفید مملو از برف دیده میشدند. همگی دست در دست یکدیگر پس از سپاس ایزد منان از افرینش اینهمه شکوه و زیبایی و تشکر از درگاه رحمتش برای بخشش توان و نیروی طی این طریق با آرزوی صحت و سلامتی همه همنوردان و به امید صعودهای دیگر و با ذکر نام مولای متقیان آئین شکرگذاری را برگزار نموده و سپس طیق  معمول اقای نوروزی با همان شور و هیجان همیشگی با تقبل  گرفتن چندین عکس زیبا این لحظات فراموش نشدنی را برای همیشه و همه ماندگار کردند.

فرود از همان مسیر قبلی و در ساعت10:10 شروع شد .در ساعت 13:45 به محل چادرها رسیدیم و پس از نماز و نهار و کمی رفع خستگی و جمع آوری زباله هادر ساعت 15 عزم بازگشت را نموده و در مسیر رودخانه قرار گرفتیم.اینبار مسیر بازگشت را کمی تغییر دادیم و همین باعث شد تا دوباره گذر از رودخانه و صخرها گروه را به چالش بکشد.هر چند قدم که به جلو میرفتیم نگاهی به عقب می انداختیم تا عظمت و زیبایی خاطره ای را که به همراه داشتیم مرور کنیم.هوا هم یاری کرده و وجود ابرها در آسمان علاوه بر مناسب کردن شرایط برای پیاده روی، همه چیز را فریبنده تر و زیبا تر میساخت.در ساعت 18:30به محل روستای  وامق اباد رسیدیم.به دلیل اینکه محل پارک مینی بوس به ابتدای روستا تغییر یافته بود  به ناچار نیم ساعت پیاده نوردی اجباری ولی شیرین در دل روستا را به تن خریده و در ساعت19 همگی سوار بر مینی بوس عزم حرکت به سوی دیار خود را نمودیم.آفتاب خسته ،در پس کوههای پشت سر پنهان میشد ولی اثری از خستگی راه در چهره هیچ یک از  دوستان دیده نمیشد.اقای رحیم پور و نوروزی مثل همیشه هیجان و انرژی را به جمع میبخشیدند و  برای حسن ختام همگی را به بستنی خوشمزه و سفارشی کبوترخان میهمان کردند.حدود ساعت 21 مینی بوس به رفسنجان رسید و همه خاطری خوش از صعودی لذت بخش را به خانه های خودارمغان بردند.