سفرنامه و گزارش صعود به قله آراگاتس(ارمنستان)

گزارش صعود به قله آراگاتس(ارمنستان)

کوه آراگاتس از بلندترین کوههای کشور ارمنستان است که در استان آراگاتسوتن در شمال غربی ایروان واقع شده است.این کوه یک آتشفشان خاموش به ارتفاع4095 متر است و چهار قله دارد که گرداگرد یک دهانه آتشفشانی قرار دارند.اراگاتس از مناطق محبوب برای کوهنوردان ارمنستان و توریست های خارجی است.رصد خانه ای بنام بیوراکان و دژی از دوران قرون وسطی به نام آمبرو نیز در این کوه قرار دارند شامگاه دوشنبه سیزدهم شهریور 1391 به اتفاق چهار تن از اعضا گروه کوهنوردی مخابرات رفسنجان،آقایان محمد مهدی صرافی،حجت و محمدرضا صاحب الزمانی و اسدالله خفاجه سفر خود را از رفسنجان آغاز کردیم.ابتدا باید به تبریز میرفتیم این برنامه توسط شرکت کوهنوردی هرم تبریز انجام میشد و کوهنوردانی از شهرهای دیگرهم باید به تبریز می آمدند تا از آنجا به ارمنستان برویم.برنامه ریزی این صعود توسط هیئت کوهنوردی رفسنجان صورت گرفته و آقای سلمانی رئیس هیئت کوهنوردی تلاش زیادی برای انجام این سفر انجام داده اند. نماز صبح را در قم خواندیم و پس از زیارت مسجد جمکران به بالای کوه خضر در نزدیکی مسجد جمکران رفتیم.صبحانه را در همانجا خورده و پس از کمی استراحت به سمت سلفچگان حرکت کردیم با گذر از بوئین زهرا و تاکستان وارد بزرگراه قزوین زنجان شده و بالاخره روز سه شنبه اوایل شب به تبریز رسیدیم.طبق هماهنگی قبلی ابتدا به دفتر شرکت کوهنوردی هرم واقع در خیابان پاستور رفتیم.بچه های شهرهای کنگاوه،گنبد و محلات هم آمده بودند.آنجا با آقای باقری آشنا شدیم که در ارمنستان زندگی می کند و راهنمای کوهنوردان و دیگر توریستها در ارمنستان است.قرار شد صبح چهارشنبه ساعت 7 از محل دفتر کوهنوردی هرم سفر خود را آغاز کنیم شب را در مهمانسرای مخابرات تبریز گذراندیم.صبح زودماشین شخصی را در پارکینگ مخابرات گذاشتیم و با تاکسی به دفتر کوهنوردی هرم رفتیم.حدود ساعت 5/7 با اتوبوس آقای حبیبی از بچه های خوب تبریز حرکت کردیم.یکی از بچه های تبریز بنام موسی گچ پز نیز بعنوان مربی کوهنوردی همراه ما بود.ساعت 5/8 صبح در شهر صوفیان بودیم شهر صوفیان حدوداً در 25 کیلومتری تبریز قرار دارد و شهر خوش آب و هوایی است.یک ساعت در صوفیان توقف کردیم.بچه ها لوازم سفر را خریدند و در صرافی هم کمی دلار تهیه کردیم و ساعت 5/9 به سمت جلفا حرکت کردیم.در مسیر جلفا از نزدیکی شهرهای مرند،هادی شهر و زنور گذشتیم ساعت 11 صبح به منطقه آزاد تجاری ارس و شهر جلفا رسیدیم.از جلفا به سمت ارمنستان جاده نسبتاً باریکی به موازات رود ارس کشیده شده و در سمت چپ جاده و رود ارس و در آنسوی رود نخجوان و ارمنستان قرار دارند.به موازات رودخانه راه آهن نخجوان ارمنستان کشیده شده است. ابتدا به شهر سیه رود رسیدیم و مقصد بعدی ما شهر مرزی نوردوز بود.از سیه رود به سمت نوردوز جاده باریکی از کنار صخره های سنگی که خطر ریزش دارند و به (ننه ام وای) شهرت دارند میگذرد .ساعت 12:40 به وقت ایران به شهر نوردوز رسیدیم پس از پرداخت عوارض خروج و امور گمرکی از پل ارس به طول حدود 150متر گذشته و وارد گمرک ارمنستان شدیم.خیلی خلوت بود.عده ای هم با خوردرو شخصی عازم ارمنستان بودند.سربازهای ارمنی هم بخوبی فارسی حرف میزدند.گذر از گمرک ارمنستان حدود یک ساعت وقت گرفت.ساعت 13:50 به وقت ایران و 14:20 به وقت ارمنستان با دو خودروی ون به سمت ایروان حرکت کردیم تا ایروان 400 کیلومتر فاصله است و جاده باریک و گردنه های خطرناک با پیچ های زیاد و گاهاً 90درجه دارد.دوطرف جاده تماماً کوههای سرسبز و باغات بسیار خرم قرار دارد.با وجود تنگی جاده راننده ها ارمنی بسیار دیوانه وار و سریع میراندند و در گردنه ها و پیچ ها مرتب از هم سبقت میگرفتند.ماشین های شخصی و کامیونهای زیادی از ایران به سمت ایروان میرفتند.جاده خیلی ترافیک نداشت.از علائم رانندگی و گارد ریل هم در دوطرف جاده خبری نبود.فکر میکنم عبور ازین جاده برای رانندگان ناآشنا کار راحتی نباشد.برای رسیدن به ایروان بایستی از شهرهای مغزی،کاجاران،کاپان،گوریس،سیسیان،وایک،یرقانزور(ereghnazur)و آرتاشات بگذریم.مهمترین شهرهای این مسیر مغزی،کاپان و گوریس هستند.ابتدا به مغزی در 10 کیلومتری مرز رسیدیم.بعد از مغزی به گردنه های کوه کاجاران که هم زیبا و هم ترسناکند رسیدیم .شهر کاجان در دامنه کوه قرار دارد و سپس شهر کاپان که یک شهر کوچک با آپارتمانهای فرسوده برجای مانده از دوران شوروی سابق است در مسیرمان است.ساعت 5 بعد از ظهر به نزدیکی شهر گوریس رسیدیم در کافه ای توقف کردیم .در نمازخانه کوچکی نماز خوانده و غذایی خوردیم.جای بسیار زیبایی بود با درختان انگور فراوان در دامنه کوه و تمشک های وحشی و الوسیاه.آب گوارایی هم از کوه سرازیر بود.بعد از یک ساعت توقف در اینجا به سمت گوریس به راه افتادیم. گوریس شهر زیبا و کوچکی است با خانه های تماماً آپارتمانی و بلند با نمای سنگی یک شکل و یک رنگ.بعد از گوریس جاده بهتر شده و دیگر پستی و بلندی ندارد.جاده تا ایروان به سه قسمت میشود.قسمت اول تا گوریس بسیار کوهستانی و پراز گردنه،سپس جنگلی و در انتها نیمه بیابانی و شبیه بسیاری از جاده های ایران. ساعت 10شب به ایروان رسیدیم و یکسره به هتل المپیا رفتیم.پنجشنبه صبح به اتفاق آقای باقری از موزه یغرن بازدید کرده و ساعت 2 بعد از ظهر کوله پشتی ها را برداشته و به سمت آراگاتس حرکت کردیم.کوه در 120 کیلومتری ایروان و در نزدیکی شهر آشتاراک قرار دارد.جاده فرعی که به سمت کوه میرود بسیار باریک و با اسفالت سرد و پر چاله است.حدود ساعت 5 بعد ازظهر به محل شب مانی رسیدیم.کنار دریاچه ای در دامنه کوه چادر زدیم .همین که خواستیم چای درست کنیم نمیدانم به چه دلیلی ارمنی ها گفتند جابجا شوید و در سمت دیگر دریاچه چادر زدیم.شب چندان سرد نبود.صبح زود بعد از نماز آماده رفتن به قله شدیم.اقای موسی گچ پز جلودار بود.مسیر قله پراز گیاه و سر سبز بود و در نزدیکی قله پراز سنگهای ریز و درشت و کاملاً سنگی بود.ساعت11:30به قله رسیدیم.یک صلیب فلزی بزرگ بر بالای قله نصب شده است.یک ساعتی را در آنجا توقف کردیم.در دامنه قله هنوز برف و یخ بود ولی در سمت شمال شرقی آن یخچالهای بیشتری دیده میشد.مسیر برگشت را حدوداً 5/2 ساعته پیمودیم و ساعت 4 مجدداً به سمت ایروان حرکت کردیم.سر شب در هتل بودیم. روز شنبه را به دیدن از چند جای شهر پرداختیم.اول شنبه بازار که بازار صنایع دستی بود رفتیم که در نزدیکی میدان مارکانی یا سرباز فداکار است و هدایای نیز خریدیم.بعد از یک کلیسا و سپس از بازار خشکبار دیدن کردیم.عصر شنبه نیز به پارک مادر ارمنی رفتیم.ار آنجا به هزار پله رفتیم.بیش از500 پله با عرض حدود 50 متر از بالای بقعه تا پایین که به میدان اپرا میرسد. روز یکشنبه 18 شهریور ساعت 9 صبح برای دیدن دریاچه سوان که بزرگترین دریاچه اب شیرین ارمنستان است و در در 60 کیلومتری شمال شرق ایروان است حرکت کردیم و در بین راه از دره گلها دیدن کردیم.ساعت 12 دریاچه سوان بودیم.آب کمی سرد بود ولی بسیار زلال.آب تنی هم کردیم و بچه ها جت اسکی سوار شدند.عصر کم کم هوا ابری و بارانی شد از کلیسای بالای تپه دیدن کرده و در زیر باران شدید به سمت ایروان به راه افتادیم روز دوشنبه آخرین روز اقامت در ارمنستان بود که از میدان هرا پاراک دیدن کرده و دوری در شهر زدیم.شهر ارمنستان شهری خلوت و آرام با ترافیک کم و خیابانهای عریض و درختان انبوه چنار و بلوط است.پارکهای بسیار زیبا و خلوتی هم دارد.مردم ایروان خوب و آرام بوده و کمتر انگلیسی میدانند.هزار پله،میدان اپرا ،یغرن و مادر ارمنی از مهمترین جاهای دیدنی شهر هستند. ساعت 14 روز دوشنبه به سمت مرز حرکت کردیم ساعت11 شب به مرز نوردوز رسیدیم و ساعت 12:30 با اتوبوس قبلی به طرف تبریز حرکت کردیم.صبح زود در مقابل دفتر شرکت کوهنوردی هرم بودیم.بچه های شهرهای دیگر پیاده شدند و ما پنج نفر به اتفاق آقای حبیبی راننده اتوبوس به کله پاچه ای خوبی رفتیم.ساعت 9 صبح به دفتر هرم رسیدیم و با آقای بهرام قدیری مدیر شرکت دیدن کردیم مرد بسیار خوشرو و جالبی بود.بعداز ظهر به سمت رفسنجان حرکت کردیم و روز چهارشنبه ساعت7 عصر رفسنجان بودم در پایان لازم است از آقای سلمانی مسئول هیئت کوهنوردی رفسنجان که مارا یاری کردند تشکر کنم عباس رجبی-گروه کوهنوردی اوج رفسنجان