گزارش صعود اعضا گروه اوج رفسنجان به كوه سه شاخ جوپار 2/4/91
همنوردان:
1-محمد رضا جهرمی2-علی ریاحی3-علی اکبر باقری4-نادر رضائیان5-علی کرکمندی6-عباس سربازپور7-سید حسین حسینی بای8-امیر صادقی زاده9-روح الله حسینی عصار-10مسعود کرمانیان-11علی اکبر محمدی-12مجتبی رحیم پور
جوپار:
جوپار شهري خوش آب و هوا است كه در 25 كيلومتري جنوب غرب شهر كرمان در بخش ماهان و در دامنه كوهسار جوپار قرار گرفته است.مختصات جغرافيايي اين شهر57.11درجه شرقي و 30.05شمالي و ارتفاع آن از سطح دريا 1893متر است.جوپار از شمال شرق به كرمان از شمال به باغين از شرق به ماهان و از غرب به گازار و بهرامجرد منتهي ميشود.مسير دسترسي به اين شهر از شهر باغين و همچنين از كرمان است.همچنين اين شهر به شهر ماهان نيز راه ارتباطي دارد.فاصله جوپار از رفسنجان تقريباً 110 كيلومتر ميباشد كه تمام راه ارتباطي بصورت اتوبان است.
كوه سه شاخ جوپار:
كوهسار با عظمت و زيباي جوپاردر در 57.15 درجه شرقي و 29.93 درجه شمالي و در حدود ده كيلومتري جنوب شهر جوپار و به مانند ساير كوهستانهاي مركزي ايران در جهت جنوب شرقي-شمال غربي قرار گرفته و مهمترين قلل آن سه شاخ ميباشد كه صعود خط الرآس آن سخت ترين صعود در خط الرأس كوههاي ايران ميباشد.ساختار كوه با دره ها وراهروهايي مخوف با ديواره هايي بلند و عمود، بسيار خاص و متفاوت با ساير كوههاست .قلل سه شاخ نيز بصورت ستيغ هايي است كه با شكافهاي عميق از يكديگر جدا شده اند،كه صعود از آنها نياز به مهارت در سنگ نوردي داشته و گاهي هم با حمايت صورت ميگيرد.مسير دسترسي به كوه از جاده جوپار-ماهان و به سمت جنوب واز طريق يك مسير شوسه ميباشد.
برنامه صعود:
ظهر روز پنجشنبه 1/4/91 طبق برنامه هماهنگ شده با سرپرست برنامه آقاي رياحي همگي در پارك لاله حضور بهم رسانديم.ميني بوس تا ساعت 1:45تأخير داشت ولي خوشبختانه با اينكه بلندترين روز سال را طي ميكرديم هوا مطبوع وخنك بود و گرماي تيرماه احساس نميشد.نهايتاً ساعت 2 به سمت جوپار به راه افتاديم.پس از رسيدن به باغين مسير از طريق كمربندي به سمت ماهان و جوپار ميرود .ساعت 3:30بعد ازظهر در تقريباً 10 كيلومتري بعد از جوپار جاده شوسه اي به سمت جنوب و در جهت كوههاي جوپار جدا ميشود.در كناره جاده خاكي جوي آبي جريان دارد كه امتداد آن در دره كومگ و نهايتاً چشمه ساري است كه در دامنه سه شاخ قرار دارد.پس از طي تقريباً 8 كيلومتر مسير شوسه ساعت 4:20 به ابتداي دره كومگ رسيديم و بلافاصله به راه افتاديم.
ارتفاع منطقه ازسطح دريا2290 متر بود.مسير در يك رودخانه خشك بود كه فقط نهر آبي در آن جريان داشت.در ابتدا ، دره نسبتاً عريض و در اطراف درختچه هاي معدود ارغوان(ارچن) در روي تپه بچشم ميخورد ولي هرچه جلوتر ميرفتيم ديواره هاي دو سمت دره تبديل به صخره هاي عمود و با هيبتي شده و دهانه دره را تنگ تر ميكردند و مسير تبديل به يك تنگه ميشد.پس از يك ساعت و نيم پياده روي به جايي رسيديم كه راه به دليل بلندي آبريز ،مسدود شده و مسير ديگري بصورت كاملاً صخره اي با طول 40-50متر و عرض تقريباً دومتر و با شيب 70-80 درجه در سمت راست هويدا ميشود كه به “راهرو رجب”مشهور است.تمام مسير دست به سنگ و كمي انرژي بر است ولي بدون حمايت به راحتي قابل صعود است .در بالاي راهرو رجب مسير مجدداً پاكوب شده و در روي دامنه امتداد ميابد.در سمت راست خط الرأس سه شاخ و در سمت چپ نيز ادامه همان دره قبلي و مسير رودخانه ديده ميشود.بعد از نيم ساعت به دره كم عمقي به عمق حدود 10 متر رسيديم كه به “خندق خرپران”مشهور است كه بايستي از يك سمت تنگه فرود و مجدداً از مسير مقابل صعود كنيم.مسير خرپران صخره اي و كم عرض بوده و در بعضي جاها نيز براي حمايت، سيم بكسل در سنگ نصب شده بود كه البته فقط در يكي دومتر از راه به دليل نبودن تكيه گاه پا ناچار به استفاده از آن شديم .
در انتهاي راست خندق بن بستي بنام آبشار سوخته ديده ميشد كه منظره اي مهيب ولي زيبا دارد. بعد از خندق مسير پاكوب مجدداً تا جان پناه ادامه ميافت .ساعت 7:45 به پناهگاه سه شاخ در ارتفاع 2900متري رسيديم كه اتاقكي فلزي و با فضاي محدود بود كه از قبل نيز اشغال شده بود.متأسفانه آبي كه در نهر جريان داشت بسيار گل آلود بود كه به ظاهراً عمداً گل آلود ميشود.به ناچارچند تن از دوستان براي تهيه آب به بيدستاني كه سرچشمه همان نهر است رفتند كه 20 دقيقه تا جان پناه فاصله داشت.بعد از صرف شام و استراحت براي استراحت به روي سكويي كه 20-30متر با پناهگاه فاصله داشت رفتيم .نبودن ماه ، آسمان شب را بسيار سحرآميز و زيبا كرده بود.
روز جمعه 2/4/91 ساعت4:30 صبح همگي از خواب بيدار شده و در ظرف نيم ساعت وسايل را جمع كرده ومهياي صعود شديم.چند نفر براي تهيه آب كمي زودتر بسمت سرچشمه آب رفته بودند.به همين دليل تا محل قيف مصيبت دو گروه جدا از هم طي طريق كردند.ابتدا از محل جانپناه در مسير يك رودخانه خشك قرار گرفتيم و بعد از عبور از آن بسمت كاسه قيف در جهت جنوب غربي روانه شديم .ابتدا مسير كم شيب ولي هر چه جلوتر ميرفتيم شيب بيشتر ميشد.در ميانه راه تعدادي از بچه ها كولي خود را سبك كردند.ساعت 7:10به ابتداي قيف در ارتفاع3500متري كه در سمت راست كاسه قرار داشت رسيديم.قيف مصيبت تنگه اي با چند مترعرض(حدوداً ده متر)و با شيب تقريبي 70-80 درجه به ارتفاع حدوداً 300متر است .دو طرف قيف ديواره هاي صخره اي عمود و بلندي وجود داشت كه در تمام مسير دوطرف قيف را محصور كرده است. راه بيشتر صخره اي و دست به سنگ و در ارتفاعات بالاتر ريزشي ميشد كه مسير پاكوب لغزنده و خاك برفي هم در بعضي جاها داشت.در انتهاي قيف گردنه اي بود كه پس از عبور از آن مسير دست به سنگ ديگري با شيب تند در كمركش كوه و در سمت راست وجود داشت.ساعت 8:45پس از عبور از مسير به محوطه كوچكي رسيديم كه در كنار صخره اي عمود بود..در كنار صخره اتاقك سنگ چيني بود كه پناهگاه دوم سه شاخ بود كه البته به كومه شكارچيان شباهت بيشتري داشت.ارتفاع محل در پناهگاه دوم 3840متر بود.پس از صرف صبحانه مختصر، به سمت قله براه افتاديم .ابتدا از مسير پاكوبي با شيب متوسط در جهت شمال غربي حركت و در ضلع شمالي شاخ شكسته قرار گرفته و پس از دور زدن شاخ و صعود از يك شكاف ،در بالاي شاخ شكسته قرار گرفتيم كه رو به ضلع شرقي شاخ اصلي بود.بين دو ضلع شاخ شكسته و قله گسستگي نسبتاً عميقي با شيب تند بود .پس از فرود از شكاف تا محل قله تمام مسير تقريباً داراي شيب تند و دست به سنگ بود ولي به راحتي طي شد.ساعت10:50 به بالاي قله 4135 سه شاخ رسيديم كه يك كله قندي كامل با وسعت بسيار كم بود.پس از گرفتن چند عكس يادگاري و صرف كمي تنقلات و تماس با دوستان و آشنايان ساعت11:15 از قله به سمت پايين برگشتيم.مسير همان مسير قبلي كه البته در قسمتي از راه تا پايين شكاف را بصورت شن اسكي رفتيم و سپس دوباره از شاخ شكسته بالا رفته و مجدداً در همان مسير قبلي قرار گرفتيم.متأسفانه ذخيره آب تمام شده و تشنگي كمي آزار دهنده بود هرچند در ضلع شمالي شاخ شكسته كمي برف باقي مانده بود كه تا حدودي كمك كننده بود.ساعت 1:15 به بالاي قيف مصيبت رسيديم.فرود از قيف كمي طولاني شد و تقريباً يكساعت و نيم طول كشيد .
نهايتاً حدود ساعت 4 بعد ازظهر به محل جانپناه رسيديم.پس از صرف نهار ساعت5 به سمت محل شروع حركت براه افتاديم.فرود از راهرو رجب به راحتي صعود صورت گرفت و در ساعت 8 به محل خودرو كه از ساعتي قبل در محل و حتي كمي جلوتر از محل قبلي منتظر ما بود رسيده و بلافاصله به سمت رفسنجان روانه شديم .در مسير برگشت نيز پذيرايي با بستني خستگي همه را به در برد.ساعت 10 به رفسنجان رسيديم .صعود از سه شاخ تجربه اي سخت و شيرين بود كه خاطرات آن هميشه به ياد خواهد ماند.كوهي عظيم،زيبا، باشكوه و متقاوت با همه كوهها .
نكته:
1-صعود بايستي به همراه راهنماي خبره صورت گيرد
2-تمامي نفرات بايستي مهارت كافي در صعود دست به سنگ و حتي مهارت صعود با حمايت را داشته باشند
3-به دليل طولاني بودن مسير و سختي صعود خصوصاً در قسمت قيف و همچنين شاخ اصلي توانايي بدني و استقامت كافي همه همنوردان لازم است.
4-متأسفانه منبع آب مناسب نزديك به مسير وجود نداشته و حمل مقدار زياد آب نيز باعث سنگيني بار ميشود .مصرف آب زياد قبل از حركت و همچنين جلوگيري از اتلاف آب و همچنين صعود در روزهاي خنك جهت پيشگيري از دهيدراته شدن ميتواند كمك كننده باشد
5-به همراه داشتن لباس گرم الزامي است.
به امید صعودی دیگر
تنظيم:عباس سربازپور
پلوار92 
برنامه سه ماهه بهار ۹۷-باشگاه کوهنوردی اوج
پینه پا در کوهنوردی